ترس مانع انجام کاری می‌شود که می‌خواهی انجام دهی. ترس در گوشت چه زمزمه می‌کند؟ چه چیزی باعث می‌شود روی مبل لم بدهی و از تصمیم‌گیری طفره بروی؟ گاهی خیال می‌کنی در مرکز همه چیز هستی و اگر جایت خالی شود، همه چیز به‌هم می‌ریزد. درست است؛ حق با توست. اما دیری نمی‌پاید که این عدم تعادل از بین می‌رود و بار دیگر مرکز به حالت درست خود می‌رسد؛ این‌بار بدون تو. وقتی می‌میریم، در ساعات اولیه، کسانی که دوستمان دارند فکر می‌کنند زندگی دیگر تمام شده است. اما با گذر زمان به آن عادت می‌کنند و کم‌کم فراموش می‌شوی. حواست به ترست باشد؛ گاهی داد و هواری پوچ به‌پا می‌کند. کمی که بگذرد، او هم می‌بیند که چندان خبری نبوده که این‌چنین زمین و زمان را به‌هم دوخته بوده است.